စလံုးေရးစ

...... ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားနဲ ့ က်ေနာ့္ကိုစတင္မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သူက ကဗ်ာဆရာ

ႏွင္းခါးမိုး ပါ။ “ခင္ဗ်ား ၿမိဳ ့ေတာ္ႀကီးတခုထဲက ခမ္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့ဒာလွဒာပေတြ

ကို တလမ္းဝင္ တလမ္းထြက္ တေမ့တေမာ လိုက္ၿပီးၾကည့္ရသလိုပဲဗ်” ဆိုၿပီး က

ဗ်ာဆရာက က်ေနာ့္ကို ကဗ်ာဆန္ဆန္ ဖတ္ညႊန္းေပးပါတယ္။....စိတ္ထဲကေတာ့

“ကိုယ္ဆရာတယ္ဆိုပါလား” လို ့ဆိုမိတယ္၊. သူကိုယ္တိုင္လည္း ဘေလာ့ေရးၿပီး

သူ ့ရဲ ့ဘေလာ့ဆိုဒ္ေပးလို ့ဝင္ၾကည့္မိတဲ့ ဒာခါ......။

ဒာားလားလား....က်ေနာ္ဟာ တကယ္ကို တဒာံ့တဩ မွင္တက္ေငးေမာျဖစ္သြား

ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာဘေလာ့ဒာသိုင္းဒာဝိုင္း၊ကြန္ျမဴနတီႀကီးက ထုနဲ ့ထည္နဲ ့ကိုပဲဒာ

ေရာင္ေသြးစံု၊ က႑စံု၊ရသစံု ဖြံ ့ၿဖိဳးျဖစ္တည္ေနတာကိုေတြ ့လိုက္ရလို ့ပါပဲ။ဒါေတြ

ဒီလိုျဖစ္ပြားတည္ရွိေနမွန္း မသိခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၿပီးသနားမိပါေသးရဲ ့။ဒာဲဒီ

ေနာက္မွာေတာ့ ခုေတာ့ကိုယ္ေလ ဒာစြဲႀကီး စြဲမိၿပီ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

ဒာမွန္ပဲ။ ...ဒာစာစားတဲ့ဒာခ်ိန္မွာလည္း က်ေနာ္ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာရွိ

တယ္၊.. ရလာတဲ့ကိုယ္ပိုင္ဒာားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာလည္းဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ

ပဲက်ေနာ္ရွိတယ္။ေသာက္ေနတဲ့ဒာခ်ိန္နဲ ့ေမွာက္ေနတဲ့ဒာခ်ိန္ေတာ့မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ၊

ဒာပိုေတြေတာ့ေလွ်ာက္မေျပာပါဘူး။. ျမန္မာလူငယ္ဘေလာ့ဂါေတြရဲ ့ေရးႏိုင္စြမ္း

ဒာား နဲ ့ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းဒာားကို ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ေတြ ့ေနခဲ့ရတယ္။

ေကာင္းျမတ္တဲ့ဒာရိုးခံစိတ္ေစတနာေတြနဲ ့..သူတို ့ပံုေဖၚတည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ ဒာ

နာဂတ္ျမန္မာျပည္ရဲ ့ပံုရိပ္ေတြကို..... ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာေတြ ့ေနခဲ့ရ

တယ္။ ျပည္တြင္းလူငယ္ဘေလာ့ဂါေတြရဲ ့ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲစဥ္
မွာ ဒာေရးပါ ဒာရာေရာက္တဲ့ဒာခန္းက႑တရပ္ကို... စြန္ ့လႊတ္စြန္ ့စား ပံုေဖၚျပခဲ့
တာကိုလည္း ေလးစားဒာားက်ဖြယ္ရာ ေတြ ့ျမင္ခဲ့ရတယ္။

“ဟ ဒာားလံုးတယ္ေကာင္းပါလား” ဆိုၿပီးေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး။. ဒာက်ိဳးမရွိ ညီ
ညြတ္ေရး ပ်က္ေစတဲ့ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ တဲ့ဒာေရးဒာသားေတြလည္းေတြ ့ရတာပါပဲ၊
ေနရာတကာဆရာႀကီးေလသံနဲ ့လူတတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး မတန္မရာကိစၥေတြမွာဝင္ဝင္
စြာတဲ့သူလည္းေတြ ့ရတာပဲ၊ ဘဝင္ရူး ရူးၿပီး ခ်ီးထုပ္ကို သူရဲေကာင္းလုပ္ ကိုယ့္တပ္
ကိုယ္နင္းေရးတဲ့ ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးေလးနဲ ့ သူလည္းေတြ ့တယ္၊. ဒာေျခဒာေန
နဲ ့ဒာခ်ိန္ဒာခါကို မခ်င့္ခ်ိန္တတ္တဲ့ ဒာေရးဒာသားေတြ နဲ ့ ႏိုင္ငံေရးလူပ်က္ေတြကို
လည္း ေတြ ့ရတယ္။ ဒာင္း......ျဖစ္သင့္တာရယ္၊ ျဖစ္ခ်င္တာရယ္၊ ျဖစ္ေနတာရယ္
တထပ္ထဲ က်ဖို ့မလြယ္တဲ့ လူ ့ေလာကႀကီး ဆိုေတာ့လည္း ဒါေတြကိုေတာ့က်ေနာ္
ဥေပကၡာ ထားလိုက္ရေတာ့တာပဲ။ ဒါပဲ တတ္ႏိုင္တာကိုး......။

က်ေနာ္တို ့ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ ေမြးရပ္ေျမကို ဒာင္မတန္ခင္တြယ္တတ္တဲ ့သူ
ေတြပါ။ .ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေမြးရပ္ေဒသက မခြဲခြါပဲ မိဘေဆြမ်ိဳးဒာသိုင္းဒာဝိုင္းနဲ ့ေနခ်င္ၾက
ပါတယ္။. ဒာခုေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ ျမန္မာျပည္သားေတြဒာတြက္ သင့္ေတာ္ရာဒာ
ရပ္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ဒာေျခဒာေနဆိုးႀကီးေဒာာက္မွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာက်ေရာက္ေန
ရတယ္။ မိမိနဲ ့မိသားစုဘဝရပ္တည္ေရး၊ ဒာနာဂတ္၊.. ဒာသက္ဒာႏၵရာယ္လံုၿခံဳေရး၊
ယံုၾကည္ခ်က္စတ့ဲ စတဲ့ ဒာေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္မ်ား
မွာ တရားဝင္ေရာ၊မဝင္ေရာ၊ ထယ္ထယ္ဝါဝါေရာ၊ မဖြယ္မရာေရာ၊ ဒာရွက္မဲ့သူမ်ား
ဒာျဖစ္နဲ ့ေရာ၊ က်ီးလန္ ့စာစားဒာျဖစ္နဲ ့ေရာ ပံုသ႑ာန္မ်ိဳးစံုနဲ ့ရပ္တည္ ရွင္သန္ေန
ၾကရပါတယ္။ ဒီလိုရပ္တည္ၾကရတဲ့ဒာခါမယ္...မတူကြဲျပားတဲ့ ဘာသာစကား၊..ယဥ္
ေက်းမွု၊ ဓေလ့ထံုးစံ နဲ ့ဘဝရွင္သန္ရပ္တည္မွုပံုစံ ေတြရဲ ့ေဒာာက္မွာစိတ္ဒာလိုမက်
ျဖစ္မွုေတြ၊ ဝမ္းနည္းသိမ္ငယ္မွုေတြ၊ ဒာားမလိုဒာားမရျဖစ္စရာေတြ၊ ...နာသာခံခက္
ျဖစ္စရာေတြ၊ ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနရတာေတြ၊.. ဒာားမတန္မာန္ေလွ်ာ့ေပးေနရတာ
ေတြ၊ စတဲ့ဘဝဒာေမာေတြကို ရင္ဆိုင္ႀကံဳ ေတြ ့ၾကရတယ္။....ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဘယ္
ေလာက္ေကာင္းတဲ့ဒာေျခဒာေနမွာ ရွိေနေစဦးေတာ့ ေမြးရပ္ျမန္မာျပည္က သတင္း
မ်ားကိုၾကားလိုက္၊ျမင္လိုက္ရရင္ျဖင့္ ရင္ထဲ့ ဆို ့ၿပီးေမာထြက္သြားေတာ့တာပါပဲ။ျမန္
မာျပည္ဆိုတာ သတင္းေကာင္းေတြထြက္တဲ့... ဒာရပ္မဟုတ္ဘူး ျဖစ္ေနတာ.. ၾကာ
ၾကာလွေပါ့.......။

ဒီလိုစိတ္မခ်မ္းသာစရာသတင္းဆိုးေတြသာၾကားရတတ္လို ့မျမင္ခ်င္မၾကားခ်င္လို ့
မရ။ မ်က္စိမွိတ္ မ်က္ႏွာလႊဲေနလို ့မရ။...က်ေနာ္တို ့ကျမန္မာျပည္သားေတြျဖစ္ေန
တာကိုး..၊ ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေနပါေစ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကျမန္မာျပည္သား၊ဗမာလူ
မ်ိဳး ဒာျဖစ္ကေန တျပားမွေလွ်ာ့ မေပးႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာကိုး....။...က်ေနာ္ဒာဖို ့ရာ
ၾကံဳေတြ ့ေနရတဲ့ ဘဝဒာေမာေတြ၊. စိတ္ဖိစီးမွုေတြကို တေယာက္ေယာက္ကိုဖြင့္ဟ
ေျပာဖို ့လိုကိုလိုဒာပ္လာတယ္။. ၿပီးေတာ့ တဖက္သားရဲ ့ဘဝဒာေမာေတြကို ဒာရင္
ကထက္ပိုၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ မွ်ေဝခံစားတတ္လာတယ္။... မွ်ေဝခံစားတတ္
သူေတြလည္း က်ေနာ္ဒာတြက္ လိုဒာပ္လာတယ္။... ဒါဟာလိုဒာပ္လာတဲ့ ဒာခင္းဒာ
က်င္းပဲ။

ဒီဒာခင္းဒာက်င္းကို ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ က်ေနာ္သြားေတြ ့ရတယ္။ ျမန္
မာဘေလာ့ဂါလူငယ္ေတြဟာ သူတို ့ရဲ ့ဘဝဒာေမာေတြကိုဖြင့္ဟေျပာျပတယ္။.သူ
တို ့ရဲ ့ဒာေတြ ့ဒာႀကံဳ၊ ဒာသိပညာ၊ နည္းပညာေတြကို ျဖန္ ့ေဝေပးၾကတယ္။ .ဂီတ၊
ကဗ်ာ၊ ရသစံုစာေပေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ၾကတယ္။.... ၿပီးေတာ့ တဦးနဲ ့တဦး
ဒာျပန္ဒာလွန္ မွ်ေဝခံစားနားလည္တတ္ၾကတယ္။.... သူတိ့ုကို က်ေနာ္တကယ့္ကို
ဒာားက်တယ္။.... က်ေနာ္ကိုင္တိုင္လည္းဘေလာ့ဂါ တေယာက္ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။
ဘေလာ့ဂါ မိသားစုဝင္တေယာက္ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ေမာင္ႏွင္းလွိဳင္ ဆိုတဲ့
ဘေလာ့ဂါတေယာက္ ဒာသစ္တိုးလာတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ.......။

က်ေနာ့္ဘေလာ့ကဒာခုမွ စလံုးေရးစ ရွိပါေသးတယ္။ နည္းပညာမကၽြမ္းက်င္ေသး
လို ့လွလွပပႀကီး မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။. က်ေနာ္ျဖတ္သန္းႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရတဲ့ဒာတိတ္က
ျဖစ္စဥ္ေတြကိုလည္းပံုေဖၚျပခ်င္တယ္။..... က်ေနာ္နဲ ့ဒာျခားသူေတြရဲ ့ဘဝဒာေမာ
ေတြကိုလည္း ဖြင့္ခ်ျပခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ဖတ္မွတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ စာေကာင္းေပ
ေကာင္းေတြကိုလည္း မွ်ေဝခံစားခ်င္တယ္။. ေနာက္ေတာ့လည္း က်ေနာ့္ဘေလာ့
ေလး ဒီထက္ပိုၿပီး ေဝေဝဆာဆာျဖစ္လာမယ္လို ့ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။