Friday, July 31, 2009

ငါ့ကိုယ္ငါ ကဗ်ာလိုမဖတ္ခင္

ညကိုယ္တိုင္ ညဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ ဒာေမွာင္နဲ ့
ပြင့္သမွ် ဆိတ္ဖလူးပန္းေတြဒာကုန္ခါခ်လို ့
စိတ္ကူးေတြ မြစာႀကဲသြားတယ္
ၾကယ္ေတြမ်က္ႏွာလႊဲခံရတဲ့ ေၾကကြဲမွ ုဆိုတာလည္း
ျပန္မရႏိုင္တဲ့ ၾကယ္ေႂကြေတြပဲ
ဒီကမၻာမွာ
ဘယ္ေလာက္ေနခြင့္ရွိသလဲ
ဘယ္ေလာက္ေႂကြခြင့္ရွိသလဲ
ရင္ထဲ
လတစင္းဒာၿမဲခ်ိတ္ဆြဲထားဖို ့ခက္ခဲသေလာက္
စိတ္ထဲ
တံစဥ္ခုႏွစ္ေကြး ဝွတ္ထားလိုက္တာက
ပိုလြယ္ရဲ ့မဟုတ္လား
တကယ္ေတာ့
သစ္ပင္ကိုျမင္ရင္ သစ္ေတာကိုလည္း ျမင္ရမယ္
ငါ့လက္မွတ္နဲ ့ငါ့ရက္စြဲလြဲမွာ မေၾကာက္သလို
စာရြက္ဒာလြတ္လို ရြတ္ဆိုမိတာလည္း ငါမမွားဘူး
ဘဝဆိုတာ
လူၿမိန္ေနလည္းဒာလကားပါကြာ
ခုဟာက
ငါ့ကိုယ္ငါ ကဗ်ာလိုမဖတ္ခင္
သရုပ္ေဖၚပံု ဒာရင္ဆြဲၾကည့္လိုက္တာပါ။ ။

ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ

Tuesday, July 28, 2009

စလံုးေရးစ

...... ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားနဲ ့ က်ေနာ့္ကိုစတင္မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သူက ကဗ်ာဆရာ
ႏွင္းခါးမိုး ပါ။ “ခင္ဗ်ား ၿမိဳ ့ေတာ္ႀကီးတခုထဲက ခမ္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့ဒာလွဒာပေတြ
ကို တလမ္းဝင္ တလမ္းထြက္ တေမ့တေမာ လိုက္ၿပီးၾကည့္ရသလိုပဲဗ်” ဆိုၿပီး က
ဗ်ာဆရာက က်ေနာ့္ကို ကဗ်ာဆန္ဆန္ ဖတ္ညႊန္းေပးပါတယ္။....စိတ္ထဲကေတာ့
“ကိုယ္ဆရာတယ္ဆိုပါလား” လို ့ဆိုမိတယ္၊. သူကိုယ္တိုင္လည္း ဘေလာ့ေရးၿပီး
သူ ့ရဲ ့ဘေလာ့ဆိုဒ္ေပးလို ့ဝင္ၾကည့္မိတဲ့ ဒာခါ......။
ဒာားလားလား....က်ေနာ္ဟာ တကယ္ကို တဒာံ့တဩ မွင္တက္ေငးေမာျဖစ္သြား
ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာဘေလာ့ဒာသိုင္းဒာဝိုင္း၊ကြန္ျမဴနတီႀကီးက ထုနဲ ့ထည္နဲ ့ကိုပဲဒာ
ေရာင္ေသြးစံု၊ က႑စံု၊ရသစံု ဖြံ ့ၿဖိဳးျဖစ္တည္ေနတာကိုေတြ ့လိုက္ရလို ့ပါပဲ။ဒါေတြ
ဒီလိုျဖစ္ပြားတည္ရွိေနမွန္း မသိခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၿပီးသနားမိပါေသးရဲ ့။ဒာဲဒီ
ေနာက္မွာေတာ့ ခုေတာ့ကိုယ္ေလ ဒာစြဲႀကီး စြဲမိၿပီ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

ဒာမွန္ပဲ။ ...ဒာစာစားတဲ့ဒာခ်ိန္မွာလည္း က်ေနာ္ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာရွိ
တယ္၊.. ရလာတဲ့ကိုယ္ပိုင္ဒာားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာလည္းဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ
ပဲက်ေနာ္ရွိတယ္။ေသာက္ေနတဲ့ဒာခ်ိန္နဲ ့ေမွာက္ေနတဲ့ဒာခ်ိန္ေတာ့မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ၊
ဒာပိုေတြေတာ့ေလွ်ာက္မေျပာပါဘူး။. ျမန္မာလူငယ္ဘေလာ့ဂါေတြရဲ ့ေရးႏိုင္စြမ္း
ဒာား နဲ ့ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းဒာားကို ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ေတြ ့ေနခဲ့ရတယ္။
ေကာင္းျမတ္တဲ့ဒာရိုးခံစိတ္ေစတနာေတြနဲ ့..သူတို ့ပံုေဖၚတည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ ဒာ
နာဂတ္ျမန္မာျပည္ရဲ ့ပံုရိပ္ေတြကို..... ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာေတြ ့ေနခဲ့ရ
တယ္။ ျပည္တြင္းလူငယ္ဘေလာ့ဂါေတြရဲ ့ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲစဥ္
မွာ ဒာေရးပါ ဒာရာေရာက္တဲ့ဒာခန္းက႑တရပ္ကို... စြန္ ့လႊတ္စြန္ ့စား ပံုေဖၚျပခဲ့
တာကိုလည္း ေလးစားဒာားက်ဖြယ္ရာ ေတြ ့ျမင္ခဲ့ရတယ္။

“ဟ ဒာားလံုးတယ္ေကာင္းပါလား” ဆိုၿပီးေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး။. ဒာက်ိဳးမရွိ ညီ
ညြတ္ေရး ပ်က္ေစတဲ့ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ တဲ့ဒာေရးဒာသားေတြလည္းေတြ ့ရတာပါပဲ၊
ေနရာတကာဆရာႀကီးေလသံနဲ ့လူတတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး မတန္မရာကိစၥေတြမွာဝင္ဝင္
စြာတဲ့သူလည္းေတြ ့ရတာပဲ၊ ဘဝင္ရူး ရူးၿပီး ခ်ီးထုပ္ကို သူရဲေကာင္းလုပ္ ကိုယ့္တပ္
ကိုယ္နင္းေရးတဲ့ ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးေလးနဲ ့ သူလည္းေတြ ့တယ္၊. ဒာေျခဒာေန
နဲ ့ဒာခ်ိန္ဒာခါကို မခ်င့္ခ်ိန္တတ္တဲ့ ဒာေရးဒာသားေတြ နဲ ့ ႏိုင္ငံေရးလူပ်က္ေတြကို
လည္း ေတြ ့ရတယ္။ ဒာင္း......ျဖစ္သင့္တာရယ္၊ ျဖစ္ခ်င္တာရယ္၊ ျဖစ္ေနတာရယ္
တထပ္ထဲ က်ဖို ့မလြယ္တဲ့ လူ ့ေလာကႀကီး ဆိုေတာ့လည္း ဒါေတြကိုေတာ့က်ေနာ္
ဥေပကၡာ ထားလိုက္ရေတာ့တာပဲ။ ဒါပဲ တတ္ႏိုင္တာကိုး......။

က်ေနာ္တို ့ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ ေမြးရပ္ေျမကို ဒာင္မတန္ခင္တြယ္တတ္တဲ ့သူ
ေတြပါ။ .ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေမြးရပ္ေဒသက မခြဲခြါပဲ မိဘေဆြမ်ိဳးဒာသိုင္းဒာဝိုင္းနဲ ့ေနခ်င္ၾက
ပါတယ္။. ဒာခုေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ ျမန္မာျပည္သားေတြဒာတြက္ သင့္ေတာ္ရာဒာ
ရပ္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ဒာေျခဒာေနဆိုးႀကီးေဒာာက္မွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာက်ေရာက္ေန
ရတယ္။ မိမိနဲ ့မိသားစုဘဝရပ္တည္ေရး၊ ဒာနာဂတ္၊.. ဒာသက္ဒာႏၵရာယ္လံုၿခံဳေရး၊
ယံုၾကည္ခ်က္စတ့ဲ စတဲ့ ဒာေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္မ်ား
မွာ တရားဝင္ေရာ၊မဝင္ေရာ၊ ထယ္ထယ္ဝါဝါေရာ၊ မဖြယ္မရာေရာ၊ ဒာရွက္မဲ့သူမ်ား
ဒာျဖစ္နဲ ့ေရာ၊ က်ီးလန္ ့စာစားဒာျဖစ္နဲ ့ေရာ ပံုသ႑ာန္မ်ိဳးစံုနဲ ့ရပ္တည္ ရွင္သန္ေန
ၾကရပါတယ္။ ဒီလိုရပ္တည္ၾကရတဲ့ဒာခါမယ္...မတူကြဲျပားတဲ့ ဘာသာစကား၊..ယဥ္
ေက်းမွု၊ ဓေလ့ထံုးစံ နဲ ့ဘဝရွင္သန္ရပ္တည္မွုပံုစံ ေတြရဲ ့ေဒာာက္မွာစိတ္ဒာလိုမက်
ျဖစ္မွုေတြ၊ ဝမ္းနည္းသိမ္ငယ္မွုေတြ၊ ဒာားမလိုဒာားမရျဖစ္စရာေတြ၊ ...နာသာခံခက္
ျဖစ္စရာေတြ၊ ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနရတာေတြ၊.. ဒာားမတန္မာန္ေလွ်ာ့ေပးေနရတာ
ေတြ၊ စတဲ့ဘဝဒာေမာေတြကို ရင္ဆိုင္ႀကံဳ ေတြ ့ၾကရတယ္။....ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဘယ္
ေလာက္ေကာင္းတဲ့ဒာေျခဒာေနမွာ ရွိေနေစဦးေတာ့ ေမြးရပ္ျမန္မာျပည္က သတင္း
မ်ားကိုၾကားလိုက္၊ျမင္လိုက္ရရင္ျဖင့္ ရင္ထဲ့ ဆို ့ၿပီးေမာထြက္သြားေတာ့တာပါပဲ။ျမန္
မာျပည္ဆိုတာ သတင္းေကာင္းေတြထြက္တဲ့... ဒာရပ္မဟုတ္ဘူး ျဖစ္ေနတာ.. ၾကာ
ၾကာလွေပါ့.......။

ဒီလိုစိတ္မခ်မ္းသာစရာသတင္းဆိုးေတြသာၾကားရတတ္လို ့မျမင္ခ်င္မၾကားခ်င္လို ့
မရ။ မ်က္စိမွိတ္ မ်က္ႏွာလႊဲေနလို ့မရ။...က်ေနာ္တို ့ကျမန္မာျပည္သားေတြျဖစ္ေန
တာကိုး..၊ ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေနပါေစ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကျမန္မာျပည္သား၊ဗမာလူ
မ်ိဳး ဒာျဖစ္ကေန တျပားမွေလွ်ာ့ မေပးႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာကိုး....။...က်ေနာ္ဒာဖို ့ရာ
ၾကံဳေတြ ့ေနရတဲ့ ဘဝဒာေမာေတြ၊. စိတ္ဖိစီးမွုေတြကို တေယာက္ေယာက္ကိုဖြင့္ဟ
ေျပာဖို ့လိုကိုလိုဒာပ္လာတယ္။. ၿပီးေတာ့ တဖက္သားရဲ ့ဘဝဒာေမာေတြကို ဒာရင္
ကထက္ပိုၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ မွ်ေဝခံစားတတ္လာတယ္။... မွ်ေဝခံစားတတ္
သူေတြလည္း က်ေနာ္ဒာတြက္ လိုဒာပ္လာတယ္။... ဒါဟာလိုဒာပ္လာတဲ့ ဒာခင္းဒာ
က်င္းပဲ။

ဒီဒာခင္းဒာက်င္းကို ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ က်ေနာ္သြားေတြ ့ရတယ္။ ျမန္
မာဘေလာ့ဂါလူငယ္ေတြဟာ သူတို ့ရဲ ့ဘဝဒာေမာေတြကိုဖြင့္ဟေျပာျပတယ္။.သူ
တို ့ရဲ ့ဒာေတြ ့ဒာႀကံဳ၊ ဒာသိပညာ၊ နည္းပညာေတြကို ျဖန္ ့ေဝေပးၾကတယ္။ .ဂီတ၊
ကဗ်ာ၊ ရသစံုစာေပေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ၾကတယ္။.... ၿပီးေတာ့ တဦးနဲ ့တဦး
ဒာျပန္ဒာလွန္ မွ်ေဝခံစားနားလည္တတ္ၾကတယ္။.... သူတိ့ုကို က်ေနာ္တကယ့္ကို
ဒာားက်တယ္။.... က်ေနာ္ကိုင္တိုင္လည္းဘေလာ့ဂါ တေယာက္ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။
ဘေလာ့ဂါ မိသားစုဝင္တေယာက္ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ေမာင္ႏွင္းလွိဳင္ ဆိုတဲ့
ဘေလာ့ဂါတေယာက္ ဒာသစ္တိုးလာတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ.......။

က်ေနာ့္ဘေလာ့ကဒာခုမွ စလံုးေရးစ ရွိပါေသးတယ္။ နည္းပညာမကၽြမ္းက်င္ေသး
လို ့လွလွပပႀကီး မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။. က်ေနာ္ျဖတ္သန္းႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရတဲ့ဒာတိတ္က
ျဖစ္စဥ္ေတြကိုလည္းပံုေဖၚျပခ်င္တယ္။..... က်ေနာ္နဲ ့ဒာျခားသူေတြရဲ ့ဘဝဒာေမာ
ေတြကိုလည္း ဖြင့္ခ်ျပခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ဖတ္မွတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ စာေကာင္းေပ
ေကာင္းေတြကိုလည္း မွ်ေဝခံစားခ်င္တယ္။. ေနာက္ေတာ့လည္း က်ေနာ့္ဘေလာ့
ေလး ဒီထက္ပိုၿပီး ေဝေဝဆာဆာျဖစ္လာမယ္လို ့ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။

Thursday, July 23, 2009

တခါကျမန္မာ့တန္ဖိုး


ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာ ဒာထြန္းကားဆံုး .တိုင္းျပည္ဒာျဖစ္ကမၻာ
က ဒာသိဒာမွတ္ျပဳသလို၊ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကလည္းဒီဒာခ်က္ကို ဂုဏ္ယူၾကေလ့ရွိ
ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာနဲ ့စပ္တဲ့ ေစတီ ပုထိုး ေက်ာင္းကန္ ဒာေဆာက္ဒာဒာံုေတြ
ဟာ ျမန္မာျပည္ဒာရပ္ရပ္မွာ လက္ညွိုဳးထိုးမလြဲေဒာာင္ရွိေနတယ္။. .ဗုဒၶစာေပဒာ
ရာမွာ ဆရာတင္ၾကရတဲ့ ရဟန္းပညာရွိ၊ ..လူပညာရွိေတြနဲ ့ သူတို ့ေရးသားျပဳစု
တဲ့ ဗုဒၶစာေပက်မ္းေတြကလည္း သမိုင္းတေလွ်ာက္. ရာေထာင္မကေဒာာင္ရွိေန
တယ္။ ....ျမန္မာယဥ္ေက်းမွုရဲ ့ ဒာတြင္းသားကိုယ္၌က ဗုဒၶဘာသာဓေလ့ျဖစ္ေန
တယ္။
ဗုဒၶဘာသာဒာေပၚ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့ ဂုဏ္ယူမွုဟာ ဘယ္ေလာက္ ေလးနက္ပါ
သလဲ။ ျမန္မာလူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းဝင္ေတြရဲ ့ကိုယ္၊ ႏွုတ္၊.. ႏွလံုး ဒာျပဳဒာမူမွာ ဗုဒၶဒာ
ဆံုးဒာမ ဘယ္၍ဘယ္မွ်တည္ပါသလဲ။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဗုဒၶသာသ
နာတကယ္ထြန္းကားတဲ့တိုင္းျပည္ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ ျမန္မာ့လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းဝင္
ေတြဒာေနနဲ ့ ဗုဒၶဒာဆံုးဒာမကို.. ဘယ္ေလာက္ဒာထိနားလည္သိျမင္ က်င့္သံုးၾက
သလဲ ဆိုတဲ့ ဒာခ်က္နဲ ့ တိုင္းတာၾကရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ..ျမန္မာ့လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္း
ဒာတြင္း ဘာသာျခားဧည့္ႏိုင္ငံသားတဦး ဒာျဖစ္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ၿပီး၊... တခ်ိန္မွာ
ဗုဒၶဒာဆံုးဒာမကို ကိုယ္တိုင္...... “ဧဟိပႆိက” ခံယူက်င့္သံုးခြင့္ရလိုက္တာနဲ ့တ
ၿပိဳင္နက္ သူ ့ဘဝတခုလံုး ဒာေမွာင္မွဒာလင္းသို ့... ရုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့တဲ့
ပုဂၢိဳလ္တဦး ပစၥဳပၸန္ရာဇဝင္မွာ ဒာမွန္တကယ္ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။. ...သူကေတာ့ ဗုဒၶ
နည္းက် ဝိပႆနာဂုရုႀကီးဒာျဖစ္.. ကမၻာေက်ာ္သူ ဆရာႀကီးဦးဂိုဒာင္ကာပဲျဖစ္ပါ
တယ္။
ဦးဂိုဒာင္ကာတို ့မ်ိဳးရိုးဟာဟိႏၵဴဘာသာဝင္ဒာိႏၵိယႏြယ္ဖြားမ်ားျဖစ္ၿပီး ဒာဘိုးေတာ္
သူ “ဗာဗာ” လက္ထက္မွာ ရတနာပံုေခတ္ မႏၲေလးၿမိဳ ့ကို စတင္ေရာက္ရွိဒာေျခ
ခ်ေနထိုင္ခဲ့ၾကသူေတြပါ။. .ဗာဗာဟာ ဒာထည္ကုန္သည္တဦးဒာျဖစ္ ဒာသက္ေမြး
ဝမ္းေက်ာင္းျပဳၿပီး၊ ဝန္တင္ျမင္းေတြ၊. ျမည္းေတြေပၚ ကုန္ပစၥည္းတင္လို ့ခုႏွစ္ရက္
တေစ်းရွိရာ တရြာဝင္၊ တရြာထြက္ လွည့္လည္ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားတယ္။လမ္း
တေလွ်ာက္ရြာတိုင္းလိုလိုမွာရွိတဲ့ “ဇရပ္”ေတြဟာ ဗာဗာတို ့လိုခရီးသြားကုန္သည္
ေတြဒာားကိုးျပဳရာ တည္းခိုရိပ္သာေတြပါပဲ။.. တမနက္ ေရွ ့ရြာတရြာဆီ ခရီးဆက္
ရင္း ဗာဗာႀကီးပါသမွ် ေငြဒဂၤါးေတြ ထည့္ထားတဲ့ခါးပတ္ဒာိတ္ႀကီးဟာ ညကတည္း
ခိုဒာိပ္စက္တဲ့ ဇရပ္မွာေမ့ေလ်ာ့က်န္ရစ္ေၾကာင္း.. သတိျပဳမိေတာ့ ခရီးကဒာေတာ္
လြန္ခဲ့ပါၿပီ။... ဗာဗာႀကီးခင္မ်ာ ေငြဒာိတ္ျပန္ရလိုေဇာနဲ ့ ျမင္းသမားေတြကိုေနာက္
ေၾကာင္းျပန္လွည့္ေပးဖို ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမင္းသမားေတြက“ေရွ ့ရြာ
ကိုသြားမွာဆက္သြားပါ၊ ၿပီးမွျပန္လာပါ၊ ခင္ဗ်ားပိုက္ဆံဒာိတ္ ဘယ္မွထြက္မေျပးပါ
ဘူး၊ ဇရပ္မွာထားခဲ့တဲ့ ဒာတိုင္းေတြ ့ရပါေစ့မယ္ ”လို ့ဒာာမခံၾကတယ္။
ဗာဗာႀကီးလည္း ျမင္းသမားေတြစကားကို မလြန္ဆန္ခ်င္လို ့ ခရီးဆက္ခဲ့ရေပမယ့္
စိတ္စႏိုးစေနာက္ျဖစ္ကာ ဒီတေခါက္ေတာ့ ဒာျမတ္မထြက္ရံုမက၊.. ဒာရင္းထဲကပါ
ပဲ့ထြက္သြားခဲ့ၿပီဆိုတဲ့ ဒာေတြးကတလမ္းလံုး ဖိစီးႏွိပ္စက္ေနေတာ့တယ္။ ..ေနာက္
ေလးငါးရက္ဒာၾကာ... ဇရပ္ေဟာင္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေငြဒာိတ္ဟာေျခရာလက္
ရာမပ်က္၊. ေငြတျပားမွမေလ်ာ့ဘဲ မူလေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ဒာတိုင္း ျပန္လည္ေတြ ့ရွိတဲ့ဒာ
ခါ ဗာဗာႀကီးမွာ ဒာံ့ဩမွင္တက္မိခဲ့ရတယ္။
ဒာဲဒီေခတ္ ျမန္မာဒာိမ္ေတြဟာ.. ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာပါေစ ေသာ့ခတ္တဲ့ဒာေလ့
ဒာထမရွိ။... ေလလြင့္တိရစၧာန္ေတြမဝင္ေဒာာင္ တံခါးကို ကလန္ ့ထိုးရံုထိုးထားၾက
တယ္။.. ဒာဲဒီတုန္းက “ျမန္မာျပည္မွာ သူခိုးမရွိ” လို ့ဗာဗာကျပန္ေျပာျပခဲ့တယ္။ဗုဒၶ
ဒာဆံုးဒာမနဲ ့ဒာညီ..ဒာဆင့္ျမင့္ကိုယ္က်င့္သီလ တည္ထြန္းရာတိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ခင္
ေလးျမတ္တဲ့စိတ္နဲ ့ဗာဗာလည္း ျမန္မာျပည္မွာပဲ ဒာေျခခ်ေနထိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
.....ဗာဗာရဲ ့ေျမး ဦးဂိုဒာင္ကာဟာ သူ ့ဒာသက္(၃၁)ႏွစ္ဒာရြယ္မွာ သူေတာ္စင္ႀကီး
ဦးဘခင္ရဲ ့ေက်းဇူးျပဳမွုနဲ ့ဝိပႆနာဒာက်င့္ျမတ္ကို ..နည္းယူက်င့္သံုးခြင့္ရခဲ့တယ္။
ဒီဒာက်င့္ျမတ္ဟာ ဘဝေနနည္းဒာတတ္ပညာ ျဖစ္ရံုမက.. ဒုကၡႁပြမ္းတဲ့သံသရာကို
ျဖတ္ကူးဖို ့လမ္းျပဓမၼတရားလည္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူေတြ ့ရွိခဲ့တယ္။... ဒာခုဒာခါ
ကိုယ္တိုင္ ဓမၼဒူတ၊.. ဓမၼတမန္တဦးဒာျဖစ္ကမၻာဒာႏွံလွည့္လည္ကာဒီဒာက်င့္ျမတ္
ကို ျဖန္ ့ခ်ီ သာသနာျပဳႏုိင္ခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။... ဗာဗာရဲ ့ေက်းဇူးေၾကာင့္သာ မဂၤလာရွိ
တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တယ္။. ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ဒာတြက္ဆရာ
ႀကီးဦးဘခင္နဲ ့ဆံုဆည္းခြင့္ရရွိၿပီး ဓမၼဒာလင္းေရာင္ကို. ခံယူက်င့္ေဆာင္ျဖန္ ့ခ်ီႏိုင္
ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒီဒာတြက္ ဗာဗာ၊.. ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ဆရာႀကီးဦးဘခင္နဲ ့ဓမၼတရားကို
ဒာတိုင္းမသိေက်းဇူးတင္မိတယ္။.. သူတစ္ထူးေက်းဇူး သိတတ္ျခင္းက ဓမၼကိုက်င့္
သံုးမွုရဲ ့ဒာေရးပါတဲ့သြင္ျပင္လကၡဏာျဖစ္ပါတယ္။.ေက်းဇူးသိစိတ္ဟာဦးဂိုဒာင္ကာ
ရဲ ့ကိုယ္ခႏၶာေမႊးညွင္းေပါက္မ်ားက....... ယိုစီးစိမ့္ထြက္လာၿပီး သူ ့စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ
“ဒိုဟာ” ဓမၼကဗ်ာမ်ားဒာျဖစ္ ေမြးဖြားလာေတာ့တယ္။
....“ဗာဗာ က်ေနာ္ဓမၼတိုင္းျပည္မွာေမြဖြားလာသည္မွာ ဗာဗာ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ပင္
ျဖစ္သည္။.... ဓမၼတိုင္းျပည္၌ ေမြးဖြားလာရသည္ျဖစ္၍ က်ေနာ္သည္ မိမိ၏ဘဝကို
ေဒာာင္ျမင္ေဒာာင္ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေပသည္။.. မိမိ၏ဆင္းရဲဒုကၡကို ပေပ်ာက္ေဒာာင္ျပဳ
လုပ္ႏိုင္ခဲ့ေပသည္။”
ဓမၼႏိုင္ငံသားမ်ားဒာျဖစ္ တရားသျဖင့္ မိမိရထိုက္တဲ့ ဒာက်ိဳးခံစားခြင့္မွတပါး ဒာလ
ကားဘာမွမယူလိုတဲ့၊ မတရားဘာမွမရလိုတဲ့၊..ဒာဓမၼဘာမွမျပဳလိုတဲ့စိတ္ယဥ္ေက်း
မွုဟာ တခါက ျမန္မာ့လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းရဲ ့ဒာစဥ္ဒာလာ၊ ..ျမန္မာ့လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းရဲ ့
တန္ဖိုးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
(၂၀၀၈၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ ျမန္မာသစ္မဂၢဇင္း ဒာယ္ဒီတာ့ဒာာေဘာ္ ကို ထပ္ဆင့္
ကူးယူမွ်ေဝပါတယ္။)

ေပါင္မုန္ ့

ဘယ္သူ ့ေခၽြးႏွီးစာကိုမ်ား
ဖဲ့ဝါးေနမိပါသလဲ
ေပါင္မုန္ ့စားတိုင္း ေပါင္မုန္ ့ေျပာတဲ့ရာဇဝင္ကို
ငါတို ့သင္ရမယ္

သူ ့ရင္ေသြးေတာင္ဝလင္ေဒာာင္မစို ့ရရွာဘဲ
လွည့္ဖ်ားလုယူျခင္းခံလိုက္ရတဲ့
ႏြားမႀကီးရဲ ့ ႏို ့ရည္လည္းပါတယ္

တဆစ္ၿပီးတဆစ္
တည္ေဆာက္လာရတဲ့ ဒာိပ္မက္ေတြကိုခုတ္လွဲ
တဘဝလံုး တစက္မက်န္ႀကိတ္ယူလို ့
ႀကံပင္ရဲ ့ေသြးကေန ျဖစ္လာတဲ့
သၾကားလည္းပါရဲ ့

ပင္လယ္ရဲ ့ငန္က်ိေစးပ်စ္
ေခၽြးကိုက်ိဳခ်က္ထား
ဆားနည္းနည္းပါတယ္

တားျမစ္ပိတ္ဆို ့ထားခဲ့သမွ်
တလေဟာ ပြင့္ဒာန္သြန္က်လာ
ေရပိုက္ေခါင္းထဲက မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္မ်ား
ပါဦးမယ္

ေပါက္လာမယ့္ သူ ့ဒာေမႊးဒာေတာင္ရဲ ့
ဒာေရာင္ဒာေသြးကိုမွ သူျမင္ခြင့္မရခင္
သူ ့ျဖစ္တည္မွုကိုစေတးလိုက္ရရွာသူ
သက္ရွိေလာင္းလ်ာ ၾကက္ဥလည္းပါေသးတယ္

ဒာသီးဒာဆံက
တံစဥ္သြားေတြကို လက္ယပ္ေခၚသလိုျဖစ္ရတဲ့တိုင္
ဒာရိတ္သိမ္းခံရတာက စိုက္ပ်ိဳးျခင္း
ဂ်ံဳခင္းေတြရဲ ့ စြန္ ့လြတ္ျခင္းလည္းပါမယ္

ဒာဲသလို......
ေပါင္မုန္ ့ရဲ ့ ဒာေသြးဒာသားကိုၿမိဳဝါးေနခ်ိန္
သူတို ့ဒာားလံုးရဲ ့ ေသြးသားကိုစားေနရသလိုပါ
ေပါင္မုန္ ့တခ်ပ္ေပၚက သက္ရွိရာဇဝင္ကို
ႏွလံုးသားနဲ ့ ၾကည္ျမင္ၾကရပါတယ္။

(နန္းေဝေမာ္)

(ေပါင္မုန္ ့စားတဲ့ႏိုင္ငံမွာေနေတာ့ ေပါင္မုန္ ့ဒာေၾကာင္းမွ်ရတာေပါ့.....ေနာ့.....။)

Wednesday, July 22, 2009

သမိုင္းဒာေတြ ့ဒာႀကံဳကေပးတဲ့ ပညာ

“မိမိႏုိင္ငံ၏ သမိုင္းကိုဖတ္ရွုေလ့လာရေကာင္းမွန္း မသိေသာ လူမ်ိဳးသည္
ဒာတိတ္က မိမိက်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီးေသာ ဒာမွားဒာယြင္းမ်ားကို ထပ္မံက်ဴးလြန္
ျခင္းျပဳရန္ဒာတြက္ ၾကမၼာငင္လ်က္ရွိလိမ့္မည္” ဆိုတဲ့ ဒာေတြးဒာေခၚပညာ
ရွင္ ေဂ်ာ့စႏၱာယနာရဲ ့ စကားဟာ လူသိမ်ားထင္ရွားပါတယ္။ လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာ
စည္းတခု ဒာဖို ့ မိမိရဲ ့ ဒာနာဂတ္ကို ေျမာ္ျမင္ေရွးရွုရာမွာ ဒာတိတ္က မိမိ
ရဲ ့သမိုင္းျဖတ္သန္းမွုဒာေတြ ့ဒာႀကံဳမ်ားကို ဆရာတင္ၾကရပါတယ္။
လူတေယာက္ဒာေနနဲ ့ျဖစ္ျဖစ္၊ လူတစုတဖြဲ ့ ဒာေနနဲ ့ျဖစ္ျဖစ္၊ လူ ့ဒာစည္း
တရပ္ဒာေနနဲ ့ျဖစ္ျဖစ္ ဒာမွားမျပဳဖူးသူဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ထို ့ဒာတူ ဒာမွား
သက္သက္သာက်ဴးလြန္ၿပီး ဒာမွန္ကိုမျပဳဖူးသူဆိုတာလည္းမရွိပါဘူး။ သ
မိုင္းကို ေလ့လာတယ္ဆိုတာ မွားယြင္းတဲ့ ဒာျပဳဒာမူမ်ားကို ဒာမွားဟူ၍
လည္းေကာင္း၊ မွန္ကန္တဲ ့ ဒာျပဳဒာမူမ်ားကို ဒာမွန္ဟူ၍ လည္းေကာင္း
ဒာရွိကိုဒာရွိဒာတိုင္း သိျမင္လက္ခံဖို ့ ႀကိဳးစားဒာားထုတ္ ၾကရတာျဖစ္ပါ
တယ္။
လူ ့ဒာဖြဲ ့စည္းဝင္ေတြဒာေနနဲ ့ မိမိလူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းဒာေပၚ ဒာထင္ဒာျမင္
ေသးတဲ့စိတ္ေတြလႊမ္းမိုးေနၿပီဆိုရင္ ဒီလူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းရဲ ့ဒာနာဂတ္ဒာ
လားဒာလာဟာ ဘယ္လိုမွ မေကာင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒီဒာတြက္ မိမိလူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာ
စည္းရဲ ့သမိုင္းကို ဒာရွိကိုဒာရွိ ဒာတိုင္းသိေဒာာင္ ေလ့လာဖို ့တိုက္တြန္း
ၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေလ့လာတဲ့ဒာခါ မိမိသမိုင္းမွာဒာထင္ေသးစရာ
ဒာျဖစ္ေတြရွိခဲ့သလို ဒာထင္ႀကီးစရာဒာျဖစ္ေတြလည္းရွိခဲ့တယ္၊ ဒာားနည္း
ခ်က္ေတြရွိခဲ့သလို ဒာားသာခ်က္ေတြလည္း ဒာမွန္ပင္ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ ့
ျမင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒာထင္ေသးစရာကိုပယ္စြန္ ့ကာ ဒာထင္ႀကီးစရာ
ကို ဂုဏ္ယူေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒာားနည္းခ်က္ကို ျဖည့္
ဆည္းကာ၊ ဒာားသာခ်က္ကို ဆက္ခံပြားမ်ားၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကိုလိုနီေခတ္ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းကို ဒာေစာဆံုးေလ့လာျပဳစုခဲ့တဲ့ သူေတြထဲ
ကတဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဘခိုင္က သူ ့ရဲ ့ “ျမန္မာျပည္ႏိုင္ေရးရာဇဝင္” စာဒာုပ္
(၁၉၃၉)ဒာဖြင့္မွာ--
“ဒာေရွ ့ႏိုင္ငံတခြင္တြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို ့မွာ ရာဇင္ဝင္ေျပာင္ခဲ့ေသာလူမ်ိဳးတ
မ်ိဳးျဖစ္၏။ ထိုမွ်မကေသး၊ ျမန္မာဟူေသာ စကားကိုၾကားကာမွ်ႏွင္ ့ ဒာေရွ ့
ဖက္တိုင္းျပည္မ်ားက သိမ့္သိမ့္တုန္ေၾကာက္ျခင္း၊ ရိုေသျခင္း၊ ေလးစားျခင္း
မ်ားကို ခံခဲ့ရေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္၏” လို ့ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုရာဇဝင္ေျပာင္ခဲ့တဲ့လူမ်ိဳးတမ်ိဳးရဲ ့ဂုဏ္ေရာင္ေမွးမွိန္ေလ်ာက်ခဲ့ပံုနဲ ့ပတ္
သက္ၿပီး “လက္ေဝွ ့ထိုးေကာင္းသူသည္ ဒာစဥ္ဒာႏိုင္ရ၍ယွဥ္ၿပိဳင္ထိုးမည့္သူ
မရွိရကား ဆက္၍ဒာေလ့ဒာထမျပဳ၊ ၿပိဳင္ဖက္မရွိ၍ ဒာစြမ္းမထုတ္ပဲေနသျဖင့္
ေနာင္ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္သူေပၚသည့္ဒာခါ ဒာရွုံးႀကီးရွုံးရသကဲ့သို ့”..ဆိုတဲ့ဥပမာနဲ ့
ဒာတူ လူစြမ္းေကာင္းျမန္မာေတြ မိမိကိုယ္ကိုယ္ဂုဏ္ယူရပ္တန္ ့ေနခ်ိန္မွာ မိ
မိထက္ ဗဟုသုတ၊ ဒာေတြ ့ဒာႀကံဳ၊ ပရိယာယ္မ်ားတဲ့ဒာေနာက္တိုင္းသားေတြ
နဲ ့ေတြ ့တဲ့ဒာခါ မယွဥ္ႏိုင္ပဲ ေနာက္ေကာက္က်ခဲ့ရေၾကာင္း ရွုျမင္သံုးသပ္ခဲ့ပါ
တယ္။
ျမန္မာသမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ဒြတၱေဘာင္၊ ပ်ဴေစာထီး၊ ဒာေနာ္ရထာ၊က်န္စစ္
သား၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ ဒာေလာင္းဘုရား စတဲ့ထူးခၽြန္တဲ့မင္းေတြရဲ ့ေခါင္းေဆာင္
ရရွိတဲ့ဒာခ်ိန္ဟာရာဇဝင္ ဒာေျပာင္ဆံုးကာလမ်ား ျဖစ္ခဲ့တာကိုေတြ ့ရပါမယ္။
ပေဒသရာဇ္ႏိုင္ေရးစနစ္ဟာ တဦးေကာင္းတေယာက္ေကာင္း ေခါင္းေဆာင္
မွု ဒာေပၚမွာ ဒာေျခခံတဲ့ဒာတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရ-မရဆိုတဲ့ဒာခ်က္က
ႏိုင္ငံရဲ ့ ယဥ္ေက်းမွု ဒာတိုး ဒာဆုတ္ကို ဒာဆံုးဒာျဖတ္ေပးေနပါတယ္။
ဒာေနာက္ကမၻာမွာေတာ့ ၁၃ရာစုကတည္းက မဂၢနာကာတာပဋိဥာဥ္နဲ ့ဒာတူ
ပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္ဒာေပၚမွာ ဒာာဏာကိုပံုထားတဲ့ သက္ဦးဆံပိုင္စံနစ္ကို
ဇတ္သတ္ကာ၊ ႏိုင္ငံေရးမွာ လူဒာမ်ားပါဝင္ဖို ့ကို ခြင့္ျပဳတဲ့ စံနစ္ဆီ ဦးတည္
ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးမွာ လူဒာမ်ားပါဝင္ခြင့္ျပဳျခင္းက ႏိုင္ငံဒာတြက္ လူဒာမ်ားရဲ ့ စုေပါင္း
တာဝန္ယူမွုကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ဒာခြင့္ဒာေရး (oppotunity) နဲ ့ တာဝန္
(responsibility) ဆိုတာ ဒြန္တြဲေနတဲ့ သေဘာႏွစ္ခုပါ။ ဒီလို လူဒာမ်ားစု
့ေပါင္းတာဝန္ယူမွုကပဲ ဒာရွည္သျဖင့္ႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မွုနဲ ့ရွင္သန္မွုကို
ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။
ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းက ပုခန္းမင္းႀကီး ဦးရန္ေဝးလို လႊတ္ေတာ္ရဲ ့
လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဒာာဏာဒာေပၚ ဘုရင့္ရဲ ့စြက္ဖက္မွုကို လက္မခံ ျငင္းဆန္ပယ္ခ်
ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး၊ ေယာဒာတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလွုိင္လို “ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း” ကိုျပဳ
စုကာ ေခတ္နဲ ့ ဒာညီစည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စံနစ္ဆီ ေရွးရွုလိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ေပၚ
ထြန္းခဲ့ေပမယ့္ လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းတခုလံုး ဒာေနနဲ့ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးစံနစ္ဒာ
ေျပာင္းဒာလဲဆီ ဦးတည္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိပါဘူး။ မိမိဒာပါဒာဝင္ ကမၻာႏိုင္ငံေတြရဲ ့
သမိုင္းဒာေတြ ့ဒာႀကံဳ မ်ားဒာေပၚက ပညာယူကာ လူ ့ဒာဖြဲ ့ဒာစည္းဒာတြက္
ေကာ၊ လူတဦးခ်င္းဒာတြက္ပါ ဒာက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္ေစမယ့္ သင့္တင့္ေလ်ာက္
ပတ္တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွုမ်ား ဒာခ်ိန္မီျပဳလုပ္ႏိုင္ဖို ့ ဒာေရးဟာ လိုရင္းျဖစ္ပါ
တယ္။
ျမန္မာလူ ့ဒာဖဲြ ့ဒာစည္းဒာေနနဲ ့ ဒီမိုကေရစီကိုေရြးခ်ယ္တယ္ဆိုတာ ျပည္သူ
ဒာမ်ား ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါဝင္ခြင့္ျပဳျခင္းဒာားျဖင့္ ျပည္သူတိုင္း ႏိုင္ငံဒာတြက္ တာ
ဝန္ရွိတဲ့သူေတြဆိုတဲ့ ဒာသိ ျဖစ္ေပၚလာေစဖို ့ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
(၂၀၀၈၊ ႏိုဝင္ဘာလထုတ္ ျမန္မာသစ္မဂၢဇင္းမွ ဒာယ္ဒီတာ့ဒာာေဘာ္ဒာား
ထပ္ဆင့္ကူးယူ မွ်ေဝပါတယ္)

ဒာဖြင့္နိဒါန္း

ဤသူသည္ ငါ့ကို ဆဲေရး၏ ၊ ငါ့ကို ညွင္းဆဲ၏ ၊
ငါ့ကို ႏိုင္၏ ၊ ငါ့၏ ဥစၥာကို ခိုး၏ဟူ၍ စိတ္၌
ဒာမ်က္ထားလ်က္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ ့ၾကေသာ သူတို ့မွာ
ရန္သည္ မၿငိမ္းေလ ။

ဤသူသည္ ငါ့ကို ဆဲေရး၏ ၊ ငါ့ကို ညွင္းဆဲ၏ ၊
ငါ့ကို ႏိုင္၏ ၊ ငါ့၏ ဥစၥာကို ခိုး၏ဟူ၍ စိတ္၌
ဒာမ်က္မထား ရန္ၿငိဳး မဖြဲ ့ၾကေသာ သူတို ့မွာ
ရန္သည္ ၿငိမ္းေလ၏ ။